Ή Πανδημία της covid-19 επηρέασε κάθε έκφανση της καθημερινής ζωής των πολιτών, επιβάλλοντας περιορισμούς στις κινήσεις και τις συναντήσεις τους, για την διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Τι συνέβη όμως με αυτούς που ήταν ήδη περιορισμένοι; Η συγκεκριμένη Μελέτη εξετάζει τις συνθήκες που επικρατούν στα ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα στην πανδημική περίοδο.
«όπως ακράδαντα πιστεύω ότι δεν μπορείς να γίνεις καλός εγκληματολόγος χωρίς να έχεις διαβάσει (αστυνομική) λογοτεχνία(, έτσι και δεν θα μπορέσεις να κατανοήσεις την ψυχοσύνθεση των παραβατών του νόμου αν δεν εντρυφήσεις στη γλώσσα τους, άρα και στον αξιακό τους κόσμο.»
Η συγκεκριμένη μελέτη αντλώντας πληροφορίες και από προηγούμενες έρευνες, εξετάζει το συσχετισμό μεταξύ της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας στην παιδική ηλικία και της εκδήλωσης, μεταγενέστερης, εγκληματικής συμπεριφοράς.
«Οι έκτακτες εξουσίες και τα απόρρητα μέτρα που κατοχυρώνονται με διατάγματα και εκτελούνται από μυστικές υπηρεσίες έχουν πάρει μόνιμη θέση στην πραγματικότητα του Ισραήλ και αποτέλεσαν βολική λύση για την καταπολέμηση μιας υγειονομικής κρίσης. Αυτή η εκτεταμένη χρήση ακραίων μέτρων αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης οδηγεί στην ανάδειξη εξουσιών που υπερισχύουν της προστασίας των βασικών δικαιωμάτων.»
«Η υπόθεση της δολοφονίας της εξάχρονης Αμερικανίδας ΤζονΜπένετ Ράμσεϊ, η οποία είχε χαρακτηριστεί ως «μικρή Βασίλισσα της Ομορφιάς» αποτελεί μια από τις πιο θλιβερές, συγκλονιστικές, ανεξιχνίαστες και μυστηριώδεις ιστορίες που διαδραματίστηκαν στο Μπόλντερ του Κολοράντο.»
Η Συγκεκριμένη μελέτη αποσκοπεί σε μία νομολογιακή επισκόπηση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, με επίκληση νομολογιακού κεκτημένου και αναφορά σε συγκεκριμένες ενδεικτικές δικαστικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ και της εθνικής έννομης τάξης. Βασικός της στόχος είναι η ανάδειξη και η μελέτη του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας, ως φαινομένου με διαχρονικότητα και κοινωνιολογικο-ψυχολογικές καταβολές και όχι απλά ως προϊόν της πανδημίας.
Όταν η εγκληματολογία συναντά το αστυνομικό μυθιστόρημα… ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ, ΑΘΩΟΙ ΚΑΙ ΕΝΟΧΟΙ, ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ [Ζητήματα ηθικής, δεοντολογίας και ύφους]…
τα τελευταία έτη οι κοινωνικές συγκρούσεις έχουν αυξηθεί λόγω ανισοτήτων και παρατηρείται να τελούνται ιδιαίτερα ειδεχθή εγκλήματα με πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά βίας, προκαλώντας διάχυτα συναισθήματα ανησυχίας και κοινωνικής ανασφάλειας.
"Όπως ακριβώς και η Επανορθωτική Δικαιοσύνη, έτσι και το #MeToo επιδιώκει κατά τη γνώμη μας όχι τη στιγματιστική ντροπή του δράστη, αλλά την απενοχοποιητική ανάκλαση της ντροπής και του κοινωνικού στίγματος μακριά από το θύμα το οποίο έως τώρα βάρυνε".
Παρότι δεν ασχολείται κατ’ αποκλειστικότητα με θέματα συνδεδεμένα με το έγκλημα, το ρεμπέτικο τραγούδι έχει ταυτιστεί πολλάκις με την παραβατικότητα, την παρανομία και την περιθωριοποίηση[6], ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει ταυτιστεί με τη χρήση ναρκωτικών και ειδικά τη χρήση χασίς[7].
