Παρουσίαση τιμητικού τόμου για τον Ομ. Καθ. Γιάννη Πανούση

Διονύσης Χιόνης, Μάρθα Λεμπέση

«ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: ΠΕΡIΒΛΕΠΤΟΝ ΑΛΕΞIΦΩΤΟΝ;» Τιμητικός Τόμος για τον Ομότιμο Καθηγητή Γιάννη Πανούση(2020), Αθήνα: Εκδόσεις Ι. Σιδέρης

Τσουραμάνης, Χ., Χιόνης, Δ., Σπυρόπουλος, Φ., Χαλκιά, Α., Λεμπέση, Μ. (επιμέλεια).

Στον δάσκαλό μας Γιάννη Πανούση

«Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του κι όταν πια του έχει διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες».- Νίκος Καζαντζάκης

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε από τις εκδ. Ι. Σιδέρη, ο Tιμητικός Tόμος για τον Oμότιμο Kαθηγητή Γ. Πανούση με τίτλο «Εγκληματολογία: Περίβλεπτον Αλεξίφωτον», ως ελάχιστος φόρος τιμής για την επιστημονική και ανθρώπινη προσφορά του όλα αυτά τα χρόνια στο Πανεπιστήμιο.

Ο Καθηγητής Γιάννης Πανούσης εδώ και χρόνια αποτελεί πρότυπο που διαφέρει από το στερεότυπο του ακαδημαϊκού. Η επιστημονική κατάρτιση και η σφαιρική μόρφωσή του, η κριτική φιλοσοφική σκέψη του, η κοσμοθεωρία του, το αληθινό ενδιαφέρον του για την Επιστήμη, τους φοιτητές και τους νέους επιστήμονες αλλά και το θάρρος του να λέει αλήθειες ακόμα κι αν ενοχλούν ή πονούν, τον έχουν καταστήσει σπάνιο άνθρωπο και Καθηγητή.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Αυγούστου του 1949, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου έλαβε πτυχίο Νομικής το 1972 και πτυχίο Πολιτικών Επιστημών το 1975 και στο Université de Poitiers της Γαλλίας, από όπου έλαβε Μεταπτυχιακό και Διδακτορικό Δίπλωμα το 1978. Στη συνέχεια διετέλεσε Καθηγητής Εγκληματολογίας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης από το 1978 έως το 1997 και στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1997 έως και την αφυπηρέτησή του. Έχει δε να επιδείξει σπουδαίο έργο ως Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής, Αντιπρύτανης και Πρύτανης από το 1994 έως το 1997, ως Πρόεδρος Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών (από το 1996) και ως Διευθυντής του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Θράκης (1985-1997). Η ενασχόλησή του με τα κοινά και η πολιτική του σκέψη του τον κατέστησαν βουλευτή και Αναπληρωτή Υπουργό Προστασίας του Πολίτη το 2015. Μέσω της βιβλιογραφίας και της αρθρογραφίας του (πάνω από 200 άρθρα και 20 βιβλία στην Ελλάδα και το εξωτερικό) έχει καλύψει ένα τεράστιο μέρος του εύρους της επιστήμης της Εγκληματολογίας και όχι μόνο, το έργο του αποτελεί σημείο αναφοράς, οι δε διαλέξεις του και οι δημόσιες τοποθετήσεις του (πάνω από 500) ακόμα και σήμερα αποτελούν πόλο έλξης τόσο για επιστήμονες από διαφορετικά πεδία, όσο και για το μη εξειδικευμένο κοινό.

Κυρίως, όμως, ο Καθηγητής Πανούσης είναι πολυδιάστατος: ακαδημαϊκός, εγκληματολόγος, φιλόσοφος, πολιτικός, λογοτέχνης, ποιητής, οικογενειάρχης και Άνθρωπος με πάθος για ζωή. Το παράδειγμα του έργου και του βίου του τον κατέστησε ιδιαίτερα αγαπητό σε συναδέλφους, συνοδοιπόρους, φοιτητές και φίλους και δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι απολαμβάνει καθολικό σεβασμό εντός και εκτός των ακαδημαϊκών κύκλων.

Ο Τόμος των 1.250 σελίδων διαμορφώνεται ψηφίδα την ψηφίδα από όλες τις σημαντικές συμβολές που περιλαμβάνονται και είναι δε ιδιαίτερη η αξία του Τόμου, ακριβώς επειδή ομοιάζει κατά κάποιον τρόπο στον Τιμώμενο ως προς την πολυπαραγοντική προσέγγιση στα πράγματα υπό διαφορετικές οπτικές γωνίες, προκειμένου να φανεί κατά το δυνατόν η Αλήθεια. Ακριβώς αυτή η συνθετική, αναστοχαστική ικανότητα του Τιμωμένου και η τάση για διεπιστημονική πάντα προσέγγιση των θεμάτων που καταπιάνεται, καθιστά τον Τόμο ιδιαίτερο και, ίσως παράδειγμα για εγχειρήματα αυτού του είδους μιας και την Εγκληματολογία κατά τα λεγόμενα του ιδίου σ’ ένα διάγραμμα μιας δύσκολης απάντησης, μπορείς να την προσεγγίσεις οριζοντίως και καθέτως, πολλές φορές και διαγωνίως, καταλήγοντας ίσως στο ίδιο αποτέλεσμα αλλά από διαφορετικές επιστημολογικές θεωρήσεις. Πρόκειται για ένα ιδιότυπο Sudoku όπου οι συνδυασμοί είναι πολλοί αλλά το output συχνά είναι κοινό[1]. Και αν κανείς αναρωτηθεί που είναι η Εγκληματολογία μέσα σε όλα αυτά; Η απάντηση δίνεται από τον ίδιο τον Τιμώμενο: «Η Εγκληματολογία αναπτύσσεται στα εργαστήρια της χημείας με τους Wilson, Herrnstein, Mednick και λοιπούς αλλά ο Εγκληματολόγος  συνεχίζει να μελετάει Δάντη, Ντοστογιέφσκι, Ουγκώ, Ντίκενς, Καμύ και τόσους άλλους».[2]

Ο Τόμος επίσης, υπηρετεί τη συνύπαρξη και συνομιλία επιστημονικών και κοινωνικών χώρων, τους οποίους υπηρέτησε ο Τιμώμενος συμπεριλαμβάνοντας εβδομήντα οκτώ κείμενα ταξινομημένα σε οχτώ κατηγορίες (Εγκληματολογικά, Ποινικά, Σωφρονιστικά, ΜΜΕ, Αστυνομία, Λογοτεχνία, Γενικά, Βιωματικά). Κατά συνέπεια ο Τόμος οργανώνεται ωσάν να «ρέει» ανάμεσα στην κοινωνία, τη λογοτεχνία, το προσωπικό βίωμα και τα επιστημονικά κείμενα μέσα από την αρμονική συνύπαρξη και συνομιλία 91 συγγραφέων, εγκληματολόγων, κοινωνιολόγων, ποινικολόγων, ψυχολόγων, ψυχιάτρων, φιλολόγων, λογοτεχνών, λαογράφων, νομικών, πολιτικών, τραγουδοποιών. Τα θέματα που πραγματεύονται οι συγγραφείς, επίκαιρα ή διαχρονικά επίκαιρα εγείρουν προβληματισμούς αναφορικά με τη διαχείριση του Ποινικού Συστήματος, την κρίση, τον φόβο και την ποινική καταστολή, την περιβαλλοντική υποβάθμιση, τον μαθητικό πληθυσμό και την παραβατικότητα, την πρόληψη του εγκλήματος, την αντεγκληματική πολιτική, την υποτροπή, τη μετανάστευση και το «οργανωμένο έγκλημα», την κοινωνική κατασκευή του φύλου και την έμφυλη βία την ίδια ώρα που αναζητούνται ιστορικά οι ρίζες της Εγκληματολογίας και επιχειρείται ένας «διάλογος»  με την Ιατρική και το Δίκαιο στο πλαίσιο πάντα της επιστημονικής προσέγγισης του εγκληματικού φαινομένου.

Όσον αφορά στις συμβολές με θέματα που άπτονται του ποινικού δικαίου, αναλύονται το νομοθετικό πλαίσιο για τους ψυχικά  ή  διανοητικά  πάσχοντες  κατηγορούμενους  και  τα  προβλήματα  που  προκύπτουν  κατά  την  εφαρμογή  του, προσεγγίζονται  ποικίλα  θέματα,  όπως  η  ιατρική ποινική ευθύνη, οι ψευδείς ειδήσεις, το έγκλημα του βιασμού στο κοινό δίκαιο και τα προβλήματα  που  προκύπτουν  από  τις  προληπτικές  παρεμβάσεις  στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, καθώς και για τη σχέση των ΗΠΑ με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Στην κατηγορία σωφρονιστικά συμπεριλαμβάνονται συμβολές που εστιάζουν στην εξέταση της έννοιας της κοινωνικής επανένταξης, διενεργείται επισκόπηση των κανόνων έκτισης των ποινών και των μέτρων ασφάλειας κατά της ελευθερίας, γίνεται παρουσίαση μελετών για τον πληθυσμό των αλλοδαπών κρατούμενων στα ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα καθώς και για τη διερεύνηση των αποδράσεων στο πλαίσιο των αγροτικών φυλακών.

Τέλος, μέσα στο Τόμο, επιχειρείται η ανασύσταση της σκηνής του εγκλήματος στη σκηνή της τέχνης, με τους ρεμπέτες του ντουνιά να συναντούν την Εγκληματολογία, να γίνεται αναφορά στις λογοτεχνικές μεταφορές και την πραγματικότητα του εγκλεισμού μέσα από τη διασκευή της νουβέλας θάλαμος αρ. 6 του Τσέχοφ από το θεατρικό Εργαστήρι του Κ.Κ. Κορυδαλλού, να παρουσιάζονται, πάθη, πόθοι και φόνοι στο Δημοτικό τραγούδι, να μελετάται η εξουσία, το έγκλημα και η τέχνη μέσα από τις σημειώσεις στο σαιξπηρικό Μάκβεθ και στη «μεταφορά» του στον κινηματογράφο, να «βρίσκεται» «Ο Μπάροουζ κατηγορούμενος», να πραγματοποιείται μια πολλά υποσχόμενη συνάντηση με τον ελληνικό κινηματογράφο που εμπνέεται από αληθινά εγκλήματα και εν τέλει να βρισκόμαστε «Μπροστά στη λαιμητόμο» μέσα από τη μελέτη για τη συμβολή του κοινωνικο-ιστορικού «υπόβαθρου» της λογοτεχνίας στην «κατανόηση» του εγκλήματος και της τιμωρίας.

Ο Τόμος είναι πλουσιότατος και μπορεί να ικανοποιήσει ποικίλες αναγνωστικές επιθυμίες  αναδεικνύοντας την ανάγκη για έναν εναλλακτικό τρόπο σκέψης και διεπιστημονικής συν-ομιλίας πέρα από τα διαμορφωμένα στερεότυπα, με την επιστήμη της Εγκληματολογίας να παραμένει ένα «περίβλεπτον αλεξίφωτον».

Η μικρή συμβολή του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος στον παρόντα Τόμο είναι μια ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης στον Καθηγητή Πανούση για όσα έχει προσφέρει στην Εγκληματολογία και στην κοινωνία μέχρι σήμερα και του ευχόμαστε από καρδιάς να συνεχίσει να είναι υγιής και καθοριστικός.

Παρακάτω παρατίθενται αναλυτικά τα περιεχόμενα του Τιμητικού Τόμου ως ένα ελάχιστο ευχαριστώ στους/στις συγγραφείς που συνέλαβαν στην πραγμάτωση του ως άνω εγχειρήματος τιμώντας με τις συμβολές τους τον Καθηγητή Γιάννη Πανούση.

«ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: ΠΕΡIΒΛΕΠΤΟΝ ΑΛΕΞIΦΩΤΟΝ;» Τιμητικός Τόμος για τον Ομότιμο Καθηγητή Γιάννη Πανούση

 

Εγκληματολογικά

Στέργιος Αλεξιάδης
Προβληματισμοί αναφορικά με τη Διαχείριση του Ποινικού Συστήματος

Γεώργιος Ι. Ανδρούτσος
Οι Πρωτοπόροι της Ιατροδικαστικής Ψυχιατρικής και της Εγκληματολογικής Ανθρωπολογίας και η συμβολή του Ψυχιάτρου Cesare Lombroso (1836-1909) στη θεμελίωση τους

Γεώργιος Απ. Αντωνόπουλος, Γεώργιος Παπανικολάου
Μετανάστευση και «οργανωμένο έγκλημα»: Αναπαραστάσεις στον ελληνικό τύπο κατά την πρώτη εικοσαετία της Ελλάδας ως χώρας υποδοχής μεταναστών

Βίκυ Βλάχου
Η Ιατρική και το Δίκαιο στην Υπηρεσία της Επιστημονικής Προσέγγισης του Εγκληματικού Φαινομένου: Το Παράδειγμα του 19ου αιώνα ως Προπομπός Γνώσης και Πηγή Προβληματισμού για τις Σύγχρονες κοινωνίες

Στράτος Γεωργούλας
Ρίζες της Ριζοσπαστικής Εγκληματολογίας: Το Αττικό Δράμα του Αισχύλου

Χριστίνα Ζαραφωνίτου
«Στοιχεία Περιβαλλοντικής Υποβάθμισης και Φόβος του Εγκλήματος. Η Περίπτωση των Graffiti στο Κέντρο της Αθήνας»

Θεόδωρος Θάνος
Μεθοδολογικά Ζητήματα στη Μελέτη της Σχολικής Βίας

Βασιλική Κ. Θεολόγη
Η Επίδραση της Πλαστικής (ανορθωτικής) Χειρουργικής στην Μείωση της Υποτροπής των Εγκληματιών

Κώστας Κοσμάτος
Κρίση, Φόβος και Ποινική καταστολή

Μαρία Π. Κρανιδιώτη, Πελαγία Ι. Παπανικολάου, Ηλέκτρα Π. Γιώτη
Ο θεσμός των Τοπικών Συμβουλίων Πρόληψης της Παραβατικότητας στο παρελθόν και στο μέλλον: Μια έρευνα σε επίπεδο ελληνικής επικράτειας

Έφη Λαμπροπούλου, Όλγα Ματσκίδου, Ιωάννα Χόρτη
Μαθητικός πληθυσμός και παραβατικότητα

Μπετίνα Ντάβου
Σχολική Αποτυχία και Παραβατικότητα: Αναζητώντας το Κοινό Αίτημα δύο Εμφανώς Ασύνδετων Φαινομένων

Στέλλα Παπαμιχαήλ, Κωνσταντίνα Σκλάβου
Η Κοινωνική Κατασκευή του Φύλου και η Έμφυλη Βία: Τροφοδοτώντας τον Κύκλο της Ανισότητας

Hildrun J. Passas, Nikolaos Passas
Doping and Governance in Sports: Problems, Questions and Solutions

Αθανασία Π. Συκιώτου
Νέες επιστήμες και Αντεγκληματική πολιτική

Ιωάννης Ταχματζίδης
Έγκλημα και Ουτοπικές Πολιτείες ή Ουτοπικές Πολιτείες και Έγκλημα (Χωρίς Ερωτηματικό)

Χρήστος Τσουραμάνης
Βιο-φυσιολογικοί Παράγοντες και Αντικοινωνική/Εγκληματική Συμπεριφορά

Ιάκωβος Φαρσεδάκης
Η σημασία της Πρόληψης του Εγκλήματος

Αναστασία Χαλκιά
Η Σκηνή του Εγκλήματος στη Σκηνή της Τέχνης

Πολιτισμική Εγκληματολογία και Κατανόηση του Εγκληματικού Φαινομένου

Διονύσιος Ν. Χιόνης
Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά και η Εγκληματολογία

Αθανάσιος Χουλιάρας
Η Εγκληματολογική Προβληματική των Αρχετυπικών Διεθνών Εγκλημάτων

Ποινικά

Βασίλειος Ευστ. Αλεξανδρής
Ψυχικά ή διανοητικά πάσχοντες κατηγορούμενοι: Κανονιστικό πλαίσιο και ζητήματα εφαρμογής του ν. 4509/2017

Θεοχάρης Ι. Δαλακούρας
Δικαστική Αστυνομία και ποινική προδικασία

Μαρία Καϊάφα-Γκμπάντι
Σύγχρονες προληπτικές παρεμβάσεις στην αντιμετώπιση του εγκλήματος: επίδραση και συνέπειες στο παράδειγμα της ενωσιακής ποινικοποίησης της τρομοκρατίας

Άγγελος Ι. Κωνσταντινίδης
Ιατρική ποινική ευθύνη

Πάνος Μπιτσαξής
Ο πληθωρισμός της ποινής

Χάρης Παπαχαραλάμπους
Η συμβολή της προσέγγισης της παράδοσης του κοινοδικαίου στο έγκλημα του βιασμού

Φώτιος Σπυρόπουλος
Ψευδείς ειδήσεις (“fake news”), συκοφαντικές διαδόσεις και εξαπάτηση των εκλογέων - η νομική αντιμετώπιση στο ποινικό δίκαιο

Ελισάβετ  Συμεωνίδου – Καστανίδου
Η οδηγία 2017/541 για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, ως παράδειγμα μη ορθολογικής ποινικής νομοθέτησης

Βίκτωρ Τσιλώνης, Ειρήνη-Νικολέτα Φαυγή
Η ιστορική ομιλία του Τζον Μπόλτον κατά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου

Σωφρονιστικά

Χαράλαμπος Δημόπουλος
Οι κανόνες εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων και έκτισης των ποινών και μέτρων ασφαλείας κατά της ελευθερίας

Αντώνης Μαγγανάς, Παναγιώτης Σχίζας
Αποδράσεις και αγροτικές φυλακές: 2012-2016

Κωνσταντίνος Πανάγος
Το δικαίωμα των κρατουμένων στην κοινωνική επανένταξη: Εννοιολογικά ζητήματα και κατευθύνσεις για την έκτιση των ποινών

Αγγελική Πιτσελά, Χαράλαμπος Καραγιαννίδης
Αλλοδαποί κρατούμενοι στα ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα

ΜΜΕ

Στέλιος Παπαθανασόπουλος
Βία και μέσα επικοινωνίας

Γιώργος Χλούπης
Εικονικές – αποπροσωποποιημένες σχέσεις μέσω των social media και εγκληματικότητα

Αστυνομία

Δημήτρης Αναγνωστάκης
Μεταρρυθμίσεις στην Ελληνική αστυνομία

Ντόρα Γιαννάκη
Kοινοτική αστυνόμευση: το βρετανικό παράδειγμα

Βασίλης Μαστρογιάννης
Αστυνομία - θεωρητική και βιωματική προσέγγιση

Λογοτεχνία
Ουίλιαμ Αλοσκόφης, Γιολάντα Κωνσταντινίδου
Λογοτεχνικές μεταφορές και η πραγματικότητα του εγκλεισμού: μια διασκευή της νουβέλας Θάλαμος αρ. 6 του Τσέχοφ από το θεατρικό Εργαστήρι του Κ.Κ. Κορυδαλλού

Ευάγγελος Αυδίκος
Η ‘δανοφιλήστρα’. Πάθη, πόθοι και φόνοι στο Δημοτικό τραγούδι

Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Επίκληση υπερφυσικών δεξιοτήτων ως πράξη εξαπάτησης στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο

Σοφία Γιοβάνογλου
Η τέχνη ως υποβοηθητικός παράγοντας της κοινωνικής επανένταξης των κρατουμένων

Παναγιώτης Εμμ. Δέγλερης
Nόμος – Πόλη και Δίκαιο στην προβληματική του «εγκλήματος» της Αντιγόνης του Σοφοκλή

Αγγελική Φ. Καρδαρά
Ιδεοληπτικοί εγκληματίες στη λογοτεχνία και συσχετισμοί τους με πραγματικές ψυχο-εγκληματικές μορφές

Νέστωρ Ε. Κουράκης
Συμβολή στη μελέτη του αστυνομικού αφηγήματος: Εισαγωγικές επισημάνσεις

Μάρθα Λεμπέση
Κινηματογραφική αφήγηση και φαντασία στην Εγκληματολογία. Η περίπτωση των ανθρωποκτόνων κατ’ εξακολούθηση (serial killers)

Αντώνης Μακρυδημήτρης
Falsum Crimen

Μιχάλης Μαυρής, Βαρβάρα Καρασιώτου
Όταν ο εγκληματολογικός λόγος αποκτά δραματουργική υπόσταση

Φωτεινή Μηλιώνη
Φύλο, δίκαιο και τέχνη. Μια πολλά υποσχόμενη συνάντηση

Μαρία Π. Μπελογιάννη
Οι φυλακές του Παλαμηδίου στη λογοτεχνία

Κωνσταντίνος Παΐδας
Πορφύρα και αίμα: Η λογοτεχνική αναπαράσταση των πολιτικών εγκλημάτων στον Βίο Βασιλείου

Νίκος Παπαδάκης
Στη μέση του «ματωμένου ποταμιού». Εξουσία, Έγκλημα και τέχνη: Σημειώσεις στο σαιξπηρικό Μάκβεθ και στη «μεταφορά» του στον κινηματογράφο

Παναγιώτης Γ. Παπαϊωάννου
“Better by you, better than me” Νεανική αυτοκτονία και heavy metal. Νομικό και εγκληματολογικό γινόμενο της υπόθεσης Vance/Roberson v. CBS Inc./Judas Priest

Γιάννης Παπακώστας
Το μοιρόγραφτο ή  κλείσιμο λογαριασμών

Δημήτρης Παπαχαραλάμπους
Raymond Chandler: Η -υψηλή ή ταπεινή;-τέχνη του φόνου

Γιάννης Ράγκος
Based on a true crime story. Όταν ο ελληνικός κινηματογράφος εμπνέεται από αληθινά εγκλήματα

Δήμητρα Φρ. Σορβατζιώτη
«Ο Mπάροουζ κατηγορούμενος». Η πραγματικότητα της εξάρτησης από τα ναρκωτικά μέσα από το Γυμνό Γεύμα & το Πρεζόνι του Ουίλιαμ Mπάροουζ

Αλέξης Σταμάτης
Μαύρη θάλασσα

Ιωάννα Τσίγκανου
«Μπροστά στη λαιμητόμο». Ένα σημείωμα για τη συμβολή του κοινωνικο-ιστορικού «υπόβαθρου» της λογοτεχνίας στην «κατανόηση» του εγκλήματος και της τιμωρίας

Φίλιππος Φιλίππου
Η υπεράσπιση της αστυνομικής λογοτεχνίας από τον Γιάννη Πανούση

Νίκος Φωτόπουλος
Πολιτισμικές αναπαραστάσεις του εγκλήματος στον κινηματογράφο: Κοινωνιολογική προσέγγιση της ταινίας του Κώστα Γαβρά: «Το τσεκούρι»

Τάκης Δ. Ψαράκης
Οι εγκληματολογικοί όροι ενός αρχειοδίφη

Θωμάς Ψύρρας
Εγκλήματα ερωτικού πάθους στη λογοτεχνία: η εγκληματολογική ανάγνωση

Γενικά

Γιώργος Μανιάτης
Η ηθική διάσταση της χειραφετικής πολιτικής

Γιώργος Νικολαΐδης
Έγκλημα κατά των παιδιών: Τέχνη ή/και τεχνικές από τη σκοπιά των επιστημών της ψυχικής υγείας

Νίκος Παναγιωτόπουλος
Κριτική της κριτικής

Νικόλαος Παυλίδης
Είναι η ευθανασία έγκλημα;

Ελιζάνα Πολλάτου
Το σώμα εγκληματεί και εγκλιματίζεται

Γεώργιος Α. Πουλής
Η υπέρβαση του εκκλησιαστικού άδικου στους κυρωτικούς κανόνες του Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης

Κυριάκος Σουλιώτης, Παρασκευή Κουφοπούλου
Οι άτυπες οικονομικές συναλλαγές στον χώρο της υγείας: Θεωρητικές προσεγγίσεις και ερευνητικά δεδομένα

Γεώργιος Τσούκαλης
Έργα τέχνης και αρχαιοκαπηλία

Ευδοξία Ζ. Φασούλα
Εγγραφές σε τοίχο: Δυνατότητες και όρια γραφολογικής διάγνωσης

Βιωματικά

Κώστας Γαζγαλίδης
Το αποτύπωμα μιας διαλείπουσας γνωριμίας

Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Rock ιστορίες με τον Γιάννη Πανούση

Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου
Πολυσχιδής σε πορεία με νόημα

Γιώργος Κυρίτσης
Αντιγόνη...

Ρόη Παναγιωτοπούλου
Γιάννης Πανούσης: Ο λογοτέχνης, ο εγκληματολόγος και ο κοινωνιολόγος μέσα από τα αστυνομικά του διηγήματα

Περισσότερα σε ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: ΠΕΡΙΒΛΕΠΤΟΝ ΑΛΕΞΙΦΩΤΟΝ; ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΟΤΙΜΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ

ISBN: 978-960-08-0852-0

Σελίδες: 1250

https://isideris.gr/?product=egklimatologia

Διονύσης Χιόνης, Πρόεδρος ΚΕ.Μ.Ε.

 Μάρθα Λεμπέση, Κοινωνιολόγος, ΜΔΕ Εγκληματολογίας, Διευθύντρια ΚΕ.Μ.Ε.